Oerfries
De oorspronkelijke Friezen waren
geen herders maar een jagers/strijders- en een handelsvolk. Een klein deel vertrok in
het voorjaar met hun schapen en kwamen in het najaar terug. Ze kenden elders wel enclaves waar ze verbleven ondermeer
langs de Zuiderzeekust waar later de plaatsen Huizen, Buntschoten en Spakenburg
liggen. Je kunt de Friese aard nog zien aan de Friese bouwkunst onderdelen. Ook
elders hadden ze hun veilige plekken.
In het Zeeuwse had je enclaves
van Scandinavische zeevolkeren. Ik kende een man die op Walcheren presies kon
aangeven vanwaar de oerbevolking van welke noordelijke plaats kwam.
Saksisch
HET
HERDERSJAAR
van de Saksen die met hun kudden de Friese kwelders begraasden in
een bepaalde cultuurfase dat de Friesen elders verbleven
bestond uit drie fasen:
1. Lichtgroen: Trek in het
voorjaar naar de weidegebieden, de
kwelders langs de zee.
In de Bergen naar de bergweiden.
De tijd dat de strijders op jacht
gingen, gelijk de jagers en de pelgrims op tocht gingen.
2. Domkergroen: zomer, verblijf in
de kwelderweiden
3. Rood: vanaf
september:
Terugkeer van de herders met
de kudden naar de stallen, de veilige gebieden door de komst van de
najaarstormen die
Men trok naar de veilige gebieden op het Drents plateau. In de Bergen moesten de herders terug naar de dalen vanwege intredende winter met sneeuwval.
De
mannen moeten weer in de vrouwenwereld integeren.
Ze horen de berichten over de
gestorvenen
en begroeten de nieuwgeborenen.
Dankoffers aan de goden.
1 november
Begin November was het begin van
de
'Drie Zwarte Maanden'.
Bij de Kelten:
SAMAIN: het 'Zomereinde'.
Het
herfstoffer werd gebracht.
Dankvieringen voor de oogst.
Vee terug in de
stallen en herdersfeest. Ook terugkeer naar huis de jagers,
de seizoenarbeiders, de
walvisvaarders,
de soldaten en de pelgrims.
Feest van het weerzien, de
verhalen, de kado's.
Terugkeer in het gezin, het huwelijksleven.
In IERLAND
had je de
Samhain op
de Assambly van Tara.
De feesten werden gevierd aan de
oevers van de meren en
er is sprake van heilige zwanen;
gouden ringen rond de hals
en de herdenking der doden, dodenfeest.
Paus Gregorius IV
verplaatste
rond 830
de viering van alle martelaren
van dertiende mei naar de eerste
november;
t egen het einde van het kerkelijk jaar.
Een belangrijke feestdatum
van de Keltische en Germaanse volkeren
werd daarmee gekerstend.
Met dank een friese pastor die jarenlang op internet een heiligen-/dagkalender
bijhield met zeer interessante gebruiken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten