dinsdag 20 december 2016

Wegen van mysticism


Het boek ‘Sex, Ecology, Spirituality: The Spirit of Evolution’ (1995) van  Ken Wilber is te beschouwen als zijn magnum opus.Volgens sommigen is dit boek  een beter spiritueel boek dan alle oude werken die de hoofdreligies aanhangen.  Toby Rogers is zelfs van mening dat het beter is dan de werken van Tolle, Chopra en Chodron.
In het achtste hoofdstuk beschrijft Ken Wilber  "The Depths Of The Divine”.  Hij herkent vier mogelijkheden  voor  individuele spirituele ontwikkeling:

1.    Nature mysticism met als voorbeeld de Transcendentalist Ralph Waldo Emerson . De ontmoeting met de uiterlijke natuur en de menselijke natuur; element Subtiele Aarde.
2.    Deity mysticism met als voorbeeld  de Chritselijke heilige  Teresa of Avila: de ontmoetingen met de Goden en voorheen de Godinnen; element subtiel Water.
3.    Formless mysticism met als voorbeeld Meister Eckhart . De ontmoeting met de vormloze Stilte; element Subtiele Aether.
4.    Nonduale mysticism met als voorbeeld de  Hindu guru Ramana Maharshi en in het Westen de neo-platoonse Plotinus. De ontmoeting met het nonduale in ruimte en tijd, element subtiele Aether

Ik herken in m’n eigen benadering van de Grote Natuur een voorkeur voor 1 en 2. De ontmoeting met het Geheel en daardoor worden gesteund en onderwezen.
Ik wil daar aan deze lijst nog toevoegen:

5.    De multi-dimensionale mysticism. Het tegelijk zijn in vele dimensies
6.    De ‘all-inclusive’ mystici; alles tegelijk

“You may drive out Nature with a pitchfork, 
yet she still will hurry back."
Horace


Geen opmerkingen:

Een reactie posten