‘Stoeiingen’ van een subtiele waarnemer met waarheid op zoek naar Waarheid

Deze morgen weer een druk-kruingevoel ervaren bij het vroege opstaan: boven een deel afsluiting veroorzaakt door iets links van me dat ik herken. Als ik het teken is links op de tekening rechts voor mij; een oude verwarring van de juiste locatie in de ruimte.

Had gisteren in de rustruimte een ingeving van de ‘zwarte percht’ dat die geketend was. Een innerlijke projectie werd wakker door dit werkelijke fenomeen uit de aarde, dat momenteel aan de oppervlakte komt. Een eigen vorig leven kijk, vl. loek (vloek). Je ziet iets subtiels en je legt het direct subtiel vast in de fijnstoffelijke waarneming  door een oude projectie, een oud denkbeeld daar op te plakken in de respons. “Als ik de zwarte godin zie, dan vervloek ik haar, dan dood ik haar anders ga ik eraan” is de oude gedachtenketen van een vorige leven als christelijk energeticus in een ‘heidens gebied’  met de bisschoppelijke opgave om het ‘oude geloof’ te ontkrachten.

Dus als een impuls opkomt kun je dat niet vermijden, maar je hoeft het niet te volgen. Noodzakelijk is dan de herkomst te onderzoeken; wie of wat brengt die impuls op mijn waarnemingen scherm.

De impulsen kunnen komen van:

- eigen vorig leven projecties (eigen vlp)

- projecties van anderen toen en nu (ander vlp of ander np)

- subtiele wezens/aanhechtingen die in of bij je system zijn (eigen sw)

- externe wezens die involveren (ew)

- de ervaren werkelijkheid (erW)

- de ware ware Werkelijkheid die je aankan (eigen wW)

- de WERKELIJKHEID (W)

- nog niet herkende factoren

Ik herken dat bij de samenwerking begin negentiger jaren in de vorige eeuw met Wigholt Vleer  toen we onderzoek deden naar krachtplaatsen in Nederland en Vlaanderen dat in m’n waarnemingen cirkel zo’n 70% komt  uit eigen vlp’s, 10% uit np’s, 30% uit eigen sw’s en 10% eW. Een vriend van mij zij eens over zijn waarneming met de wichelroede; weet hij wel wat zijn wichelroede stuurt?

Waarnemen is jezelf ook tegenkomen, jezelf ontmoeten en wees vooral mild. We hebben een ander nodig om uit de illusie fictie te komen en die ander kan een mens zijn of de subtiele werelden zelf in de Natuur. Dagelijks ga ik om die reden naar bepaalde bewustmakende plekken in m’n omgeving.

Subtiel waarnemen vereist  een lange scholingsweg van loslaten, zelfonderzoek en zelf confrontatie en dierbare vrienden die de illusies helpen ontkrachten. Bij één zo’n leermeester duurde het jaren dat ik me gemakkelijk voelde door z’n confronterende opmerkingen over m’n eigen systeem. Nu hoor ik het graag aan, want het maakt vooral wakker!

Het bovenstaande is hetzelfde als met het uiterlijke nieuws in de media; veel illusie met wat kleine waarheid, dus waar neem je genoegen mee?

Overigens a.s. maandagavond is weer een open avond in Giessenburg om eens te stoeien over dergelijke illusie fenomenen. Welkom!