Westerse culturele demonen

Is de Westerse cultuur en tijdgeest pessimistiser geworden?

 Deze vraag kwam bij me op toen ik vandaag in een krant las:

“En niet voor niets gold in het middeleeuwse christendom pessimisme ('traagheid', acedia) als een hoofdzonde. Als het erop aankomt, is geloven niet iets voor bange mensen.
”

“Maar die scepsis geldt ook de nieuwe dogmatiek van het pessimisme dat uitzichtloosheid preekt als een nieuw geloof. Een vals geloof, zo zei het middeleeuwse christendom terecht.”

(bron Wie 2016 vreselijk vond, moet deze toespraak bekijken, Column Ger Groot − 27/12/16 in Trouw)

“Pessimisme (van het Latijnse woord pessimum, 'slechtste') of negativisme betekent 'van het slechtste uitgaan'.

Pessimisten gaan ervan uit dat deze wereld (in ruime zin) de slechtste van alle mogelijke werelden is, in tegenstelling tot optimisten, die stellen dat deze wereld de beste van alle mogelijke werelden is. Deze opvatting is vaak gerelateerd aan de stemming of de affectieve toestand van het individu in kwestie. In sommige gevallen zijn mensen notoire pessimisten en vinden de gehele werkelijkheid de slechtste van alle mogelijkheden, in andere gevallen kan iemand pessimistisch zijn over een specifieke situatie, mogelijkheid of toestand.” (bron Wiki)

Gillis Mostaert, Hooiwagen. Tussen 1570 en 1579. Allegorie op de hoofdzonden. Museum Catharijneconvent, Utrecht.

"Katholieke hoofdzonden"

“Hoofdzonde is een term die voornamelijk in de Rooms-Katholieke Kerk wordt gebruikt. Het gaat hierbij om zeven zonden die ieder aan de basis liggen van vele andere zonden. Ze werden als lijst in de 6e eeuw opgesteld door paus Gregorius I, maar zijn al in de 4e eeuw door geestelijken in een gesystematiseerd overzicht beschreven. In de Bijbel zijn verschillende opsommingen van zonden te vinden die echter niet overeenkomen met de lijst van de zeven hoofdzonden. Het begrip hoofdzonde wordt wel eens verward met het begrip doodzonde of zware zonde.

De zeven hoofdzonden zijn:

1.Superbia (hoogmoed - hovaardigheid - ijdelheid),

2.Avaritia (hebzucht - gierigheid)

3.Luxuria (onkuisheid - lust - wellust)

4.Invidia (nijd - jaloezie - afgunst)

5.Gula (onmatigheid - gulzigheid - vraatzucht)

6.Ira (woede - toorn - wraak - gramschap )

7.Acedia (gemakzucht - traagheid - luiheid - vadsigheid, afkomstig van het Griekse "ἀκηδία" )

Naast de zeven hoofdzonden is er een opsomming van hun

tegenhangers: de zeven deugden.

Demonen

De lijst met de geassocieerde demonen werd in 1589 opgesteld door de Duitse theoloog Peter Binsfeld.

1.    Het bekendste verhaal over ijdelheid is het verhaal van Lucifer. De ijdelheid veroorzaakte zijn vertrek uit de hemel en zijn transformatie in Satan. Ook narcisme vloeit uit deze zonde voort.

2.    Typerende demon: Mammon

3.    De bijbehorende symbolen zijn de demon Asmodeus en de dieren stier en geit.

4.    Bijbehorende symbolen zijn de demon Leviathan en de dieren hond en slang.

5.    Bijbehorende symbolen zijn de demon Beëlzebub en de dieren varken en beer.

6.    Bijbehorende symbolen zijn de demon Satan en de dieren beer en leeuw.

7.    Bijbehorende symbolen zijn de demon Belfagor en de dieren geit en ezel.

      (bron Wiki)

Lezend deze hoofdzonden is m’n eerste analyse dat de westerse cultuur  verslaafd  en overgenomen is door de zeven demonen. Tijd voor eigen zelfonderzoek naar de onbewuste relatie met deze demonen.