Alchemie
is een oude mannelijke weg die een innerlijke en uiterlijk pad kent. In
onderstaande 17e eeuwse afbeelding is het goed weergegeven in het drievoudige:
- De
uiterlijke weg dat een man zich eerst verbindt met de fysieke vrouw terwijl de
eigen subtiele natuur/innerlijke vrouwe dit uiterlijk stuurt, vervolgens de
subtiele vrouwe, het vrouwelijke in de Natuur voorgesteld als een meermin, die je meeneemt in het subtiele landschap en dat
je vervolgens de innerlijke koning beheer(s)t om weer Oer eigen mannelijk te
zijn.
- De
innerlijke weg van het kind en het verbinden met deze fysieke planeet realiteit
van de vier elementen, als volwassenen omgaan met de rechte rationele mannelijke
en de kromme irrationele vrouwelijke weg
en open blijvend voor het ontvankelijke
voorgesteld als een open linker hand en als wijze met de drie meest subtiele aspecten
in jezelf; lichaam, ziel en geest, voortgaand en steunend op je ontvankelijke
kant en zoekend met je mannelijke kant. Dan kom je aan het einde van deze
levenscyclus van 4+2+3=9 en kom je weer bij 10: 1 het nieuwe leven.
Emblema
XXXIX of Michael Maier’s 1618 Atalanta
fugiens
Uit: Johannes Fabricius’s Alchemy: The Medieval Alchemists and
Their Royal Art.
“The foreground figures illustrate the riddle
of the Sphinx: What is that which walks on four in the morning, on two at noon,
on three in the evening? Answer: Man. The geometrical signs inscribed on the
three foreground figures refer to the opus and to the composition of the
philosopher’s stone [says Maier]: ‘The true meaning is: first one should
consider the square, or the four elements; from there one should advance to the
hemisphere, which has two lines, the straight and the curved one, representing
Luna, who is made white; after that one should pass to the triangle, which
consists of body, soul, and spirit, or Sol, Luna, and Mercurius'” (p32).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten