De vijf monniken
die zich eind 2015 op Schier vestigden, wilden daar eigenlijk een
nieuw klooster beginnen. Hun oude plek de
trappistenabdij Sion in Diepenveen was te groot, te oud en niet meer te behappen voor de overgebleven
religieuzen. Ze gingen naar Schiermonnikoog,
het eiland dat als enige eiland herinnert aan de Cisterciënzers die daar in de
late middeleeuwen een kleine vestiging hadden. Van de dertiende of
veertiende tot de zestiende eeuw verbleven de monniken in een kloosterorde op
'Schier' Zij droegen grijze pijen. Schiermonnikoog is dus het eiland (oog) van
de grijze (schiere) monniken. De laatste broeder verliet het eiland in 1580,
toen Friesland protestants werd. Die orde plek is al lang verzwolgen door de zee aan de westzijde.
Deze oude Cisterciënzer
kloosterorde had eertijds een grote geomantische kennis over plaats keuze en
bouw. Tot m’n grote verbazing kozen deze ‘indringers’ een plek in de oude
duinen aan de westzijde. De plek zelf wilde hen niet, de plek gebruikers waren
er tegen en de eigenaar, Natuurmonumenten, had bedenkingen en vooral de omwonende
recreatie woningen waren ronduit tegen!
In de
middeleeuwen toen de kloosters vrij konden kiezen en gesteund werden door de
elite konden ze nog de beste plek zelf uitkiezen. Die tijden zijn allang
voorbij en het is niet intelligent van hun adviseurs om die plek uit te kiezen
in de gouden rand van de kuststrook waar juist de belangentegenstellingen het
grootst zijn. Deze integere monniken
hadden m.i. gewoon de verkeerde adviseurs en architect. Ze verdienden beter!
Het is overigens maar
de vraag of we in deze tijd zitten te wachten op revival van oude klooster
tradities. Juist zo’n eiland als Schier verdient meer iets geheel nieuws wat
past in de spirituele nieuwe tradities van lokaliteit, duurzaamheid en
zelfvoorziening! Maar alla of de lokale
bewoners daar voor open staan is maar de vraag. Nieuwe ontwikkelingen vanuit de
basis blijven nog een utopie.
Was laatst toehoorder van vernieuwingen van het centrale
Soefi gebouw in de duinen waar de bouwmassa
bouw biologisch niet meer past om geluidstechnische nieuwigheden aan te
brengen.
Een tweede fenomeen wat m’n aandacht trok was de mooi en hoog gelegen locaties in Bergen aan Zee, Huize Gloria voorheen Russenduin,
nu eigendom van de Koreaanse Moonsecte, verzachtend genaamd: Stichting Verenigingskerk
voor Nederland, en gebouwd op
een geomantisch belangrijk punt maar nu met een vrij belast verleden. Het blijft
behelpen doch goed te weten dat het met bewustzijn kan worden geneutraliseerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten