maandag 17 april 2017

Oude wijn past op Schier niet in een ‘nieuw vat’

De vijf monniken die zich  eind 2015  op Schier vestigden, wilden daar eigenlijk een nieuw klooster beginnen. Hun oude plek  de trappistenabdij Sion in Diepenveen was te groot, te oud en niet meer te behappen voor de overgebleven religieuzen.  Ze gingen naar Schiermonnikoog, het eiland dat als enige eiland herinnert aan de Cisterciënzers die daar in de late middeleeuwen een kleine vestiging hadden. Van de dertiende of veertiende tot de zestiende eeuw verbleven de monniken in een kloosterorde op 'Schier' Zij droegen grijze pijen. Schiermonnikoog is dus het eiland (oog) van de grijze (schiere) monniken. De laatste broeder verliet het eiland in 1580, toen Friesland protestants werd. Die orde plek is al lang verzwolgen door de zee aan de westzijde.

Deze oude Cisterciënzer kloosterorde had eertijds een grote geomantische kennis over plaats keuze en bouw. Tot m’n grote verbazing kozen deze ‘indringers’ een plek in de oude duinen aan de westzijde. De plek zelf wilde hen niet, de plek gebruikers waren er tegen en de eigenaar, Natuurmonumenten, had bedenkingen en vooral de omwonende recreatie woningen waren ronduit tegen!

In de middeleeuwen toen de kloosters vrij konden kiezen en gesteund werden door de elite konden ze nog de beste plek zelf uitkiezen. Die tijden zijn allang voorbij en het is niet intelligent van hun adviseurs om die plek uit te kiezen in de gouden rand van de kuststrook waar juist de belangentegenstellingen het grootst zijn.  Deze integere monniken hadden m.i. gewoon de verkeerde adviseurs en architect. Ze verdienden beter!

Het is overigens maar de vraag of we in deze tijd zitten te wachten op revival van oude klooster tradities. Juist zo’n eiland als Schier verdient meer iets geheel nieuws wat past in de spirituele nieuwe tradities van lokaliteit, duurzaamheid en zelfvoorziening!  Maar alla of de lokale bewoners daar voor open staan is maar de vraag. Nieuwe ontwikkelingen vanuit de basis blijven nog een utopie.

Was laatst toehoorder van vernieuwingen van het centrale Soefi gebouw in de duinen waar de bouwmassa  bouw biologisch niet meer past om geluidstechnische nieuwigheden aan te brengen.
Een tweede fenomeen wat m’n aandacht trok was  de mooi en hoog gelegen locaties in  Bergen aan Zee, Huize Gloria voorheen Russenduin, nu eigendom van de Koreaanse Moonsecte, verzachtend genaamd: Stichting Verenigingskerk voor Nederland, en gebouwd op een geomantisch belangrijk punt maar nu met een vrij belast verleden. Het blijft behelpen doch goed te weten dat het met bewustzijn kan worden geneutraliseerd.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten