Elke opdracht is weer een uitdaging. Vandaag
betreft het een huis dat niet verkoopbaar is. Vijftien jaar geleden heb ik de
plek reeds bezocht voor een ander doel.
Wat maakt een plek zoal onverkoopbaar? De
volgende mogelijkheden herken ik:
- - de maatschappelijke context, zoals
nu, waarin handel minimaal is
- - de bewoner(s) houden het huis zelf
vast, willen als het ware onbewust nog niet weg
- - het huis houdt één of meerdere
bewoners vast
- - de buurt, de omgeving houdt de
bewoners vast daar ze een eigen noodzakelijke plek innemen, die nodig is voor
de ontwikkeling van de omgeving
- - subtiele bewoners willen niet dat
de bewoners weggaan
- - het is nog niet de tijd en het is wachten op het juiste tijdstip
Bij dit
huisbezoek als ‘huisdokter ‘herken ik
vooraf dat factor 5 en 6 zich hier afspelen.
Bij aankomst viel
me aan de rand van het huis een jong hulstboompje op. Niet geplant maar vanzelf
gekomen. Pas aan het eind van het
huisbezoek herken ik z’n signaalfunctie.
In het huis zijn vier mensen
betrokken; een man, vrouw en twee dochters. Een overdaad aan
vrouwelijkheid. Ik herkende dat de vrouw
onbewust het meest van de vier met het huis verbonden is. Zij was het ook die
me ook uitnodigde. In haar subtiele groot aura zit een hechtingspunt van een
aarde-waterwezen, een godinachtig aardewezen. Dat wezen wil niet dat de vrouw hier
weggaat. Toen ze even weg was, veranderde de huisenergie en herkende ik
opeens dat zij de aanvullende factor was van het geheel. Zij compenseerde het
gemis aan het element aarde van die plek. Zij is als het ware onderdeel van de
plek en als zij weg is mist de plekomgeving iets om, te zijn wat het is. Ik ging verder onderzoeken en ontdekte net
buiten de gevel een aarde-uitstroompunt van aardevuur zit, waar de hulst zich
heeft genesteld. Wat een mooi teken. Diep in de aarde is een aardevuurbaan die
hier een uitstroomopening heeft. Dat
voedt de in de aarde levende godin die niet aan de oppervlakte komen kan door een sterke culturele
afweerlaag. De bewoonster heeft door haar eigen systeem deze godin ruimte
gegeven en houdt haar ook vast.
Maar wat nu te doen? Blijven
is geen optie want elders trekt een andere plek die aantrekkelijker is . Daar
is al een grote verliefdheid opgetreden voor een ander huis. Een ander deel in
haar groot aura trekt haar daar naar toe; een water-aardwezen verbonden met de
Nehelleniacultussen.
Deze aardeplek heeft haar
hier nog nodig en een oud stuk is daarvoor verantwoordelijk. Dat dient ze te
herkennen en de aarde iets te geven dat het weer wordt herkend wat daar
verborgen is. Zo buiten, zo binnen.
Ik had later met een vriend
over dit fenomeen van ‘subtiele
compensatie’ door bewoners in een omgeving.
Bij bewoning settelt je groot aura zich in de omgeving en doet
ervaringen op. Trek je weer weg, dan neem je die omgevingsinfo weer met je mee
en trekt de omgeving weer iets anders aan, was zijn antwoord. Je past als het
ware in de huid van een plek en herken wat je plaats daarin is.
In het voorbeeld is de vrouw ongeduldig en moet wachten op het juiste
moment dat de omgeving weer iemand aantrekt. En dat kan sneller zijn dan ze
denkt.
verslag 2011
-
Geen opmerkingen:
Een reactie posten