Lange
tijd was de aanname dat wij mensen leven in de midden wereld met daarboven de
bovenwereld en onder de neder/onder wereld. Een typisch christelijk wereldbeeld
. Wel kun je die kwaliteitszonen als zodanig herkennen met elk hun eigen
onaardigheden
Vaak
zie je in steden het fenomeen ontstaan dat de onder- of nederwereld in het
mensenveld is ingedrongen waardoor er een onjuiste interactie tussen beide
werelden kan ontstaan.
Ik
kom hier op omdat ik begaan ben met het lot van de Groningers door het ‘aardbevingenleed’.
Dat is wat wij mensen herkennen omdat de materiële goederen bedreigd zijn. In
werkelijkheid is iets heel anders gaande. Het veld waarin deze mensen daar wonen
is onder-/nederwereld geworden door de gaswinning en de lagere astraliteit
voelt zich daarin heel wel en beinvloed ook het angstnivo reactiepatroon van de
bewoners.
Dit gebied kent een lange geschiedenis van relatieve
uitbuiting; door de katholieke kerk via
de kloosters, jonkers, ontveningen (aarderoof), afgravingen van de terpen
(aarderoof), slag met het water), communisme
en recent de gaswinning.
De slachtoffers van nu zijn mogelijk in
andere incarnaties veroorzakers geweest en omgekeerd en ook voor hen is hun
persoonlijk ervaren leed een ware Spiegel.
Waar gaat het feitelijk om
In Gronings aardgasland zijn zo ongeveer 29 productieputten, 26 observatiepunten,
1 injectiepunt en 15 verlaten punten.(1) Alles bij elkaar meer dan 70 openingen in de
diepe ondergrond tot enkele kilometers diep. Vergeef me als ik niet juist heb
geteld maar het zijn er in elk geval veel en goed verspreid in het gebied van
midden- en Oost Groningen. Elke opening of die nu actief is of niet heeft een
negatief aura om zich heen door onterechte onttrekking vanuit de Aarde. Al deze
‘negatieve’ punten krijgen een overstijging door negatieve veld interactie wat een nog
grotere astrale belasting geeft op bepaalde concentratiepunten als Veendam/Stadskanaal, Winschoten, rond Loppersum en Nieuweschans.
Leefden de mensen eerst in bijvoorbeeld een positief voedend aetherveld, nu
is het hele gebied een negatief astraal veld,
dat volgens bepaalde interpretatie te benoemen is als onderwereld. Je ziet
hetzelfde in het Limburgse mijngebied en in Brabant is het 'varkensgetto', dat allerlei
andere ‘onderwereld’ activiteiten aantrekt die zich daar wel in voelen.
Door het bodem zakkingen proces kunnen de subtiele afvalstromen ook niet
wegstromen naar zee en blijven hangen. Ze verzamelen zich als het ware, daar ze
het laagste punt opzoeken. Je treft dat ook
aan in huizen in kelders, diepe waterputten en lage punten.
Oude volkeren hebben een beter energetisch inzicht en verlaten zo’n plek
gewoon en zoeken hun heil naar voedende gebieden. Zo ontloop je echter wel de les.
Wat nu te doen met Groningen?
Het begint eerst met bewustzijn en
vervolgens de lange weg naar herstel. Bijvoorbeeld;
- geen nieuwe putten meer zonder overleg met de ondergrond/omgeving
- herstel van de vernegativiseerde punten door bepaalde processen in gang
te zetten
- een andere respons van de politici die dit hebben mogelijk gemaakt en
zelf ook last hebben van de bijwerkingen van hun besluiten
- en een zeer, zeer, zeer doende dienende reactie van de olie winning maatschappijen
- en u als consument bent de gebruiker van dit gas en is mede
verantwoordelijk. Doe wat voor dit gebied en help mee het subtiel te
herstellen!
Geen schoon perspectief maar werk aan de winkel
Wees zuinig op je landje landgenoten, het is klein en zeer kwetsbaar aan
het worden. De uiterlijke schijn heeft een veel diepere wortel!
Bron: 1. Oplegnotitie - Winningsplan Groningen-gasveld 2016, Assen, 19
april 2016
HANDHAVING HUIDIG PRODUCTIENIVEAU VAN 27 MILJARD M3
“Een
ongeluk komt zelden alleen, zegt men in goed Nederlands. Frappant is wel
dat dit spreekwoord in andere talen letterlijk hetzelfde is, zoals in het Duits
‘Ein Unglück kommt selten allein’ of in het Frans met ‘un malheur n’arrive
jamais seul’.
Maar Fransen zouden Fransen niet zijn als
ze niet de oorsprong van deze internationale volkswijsheid zouden claimen. Het
zou de dichter Rutebeuf (1230-1285) zijn die in oud Frans (li mal ne sevent
seul venir) op het idee kwam om ongelukken aan elkaar te koppelen tot ze een
ketting van onplezierigheden gaan vormen.”
Sylvain Ephimenco–in
zijn Trouw column van 12 maart 2019
Geen opmerkingen:
Een reactie posten