In dit leven
herken ik als man het vrouwelijke in me vorm te geven, niet meer in het
uiterlijke een relatie te zoeken maar van binnen het kind te laten geboren
zijnde, mogelijk elk jaar weer.
En de oude
subtiele wegen te lossen, die afgerond worden, met haar sporen in het landschap
en die te bevrijden uit haar oude hypnose, door mensen bekrachtigde situaties.
Het proces van
herkenning van oude stukken is een mooie weg.
Donderdag wees
hij op ‘een mes in m’n keel’ die bestond uit een ‘vrijwillige’ offering op de
Roslinplek. Immers deze plek was al een oude cultusplek en oude culturen hebben
daar ook hun eigentijdse riten gedaan., zoals de Keltische.
Elk jaar werd in
de tempelieren na fase van het 15e eeuwse Roslin tijdens de bouw van hun kapel een
mensenoffer uit eigen kring gemaakt van één van de ‘ingewijden’. Een
zelfoffering, je geven aan een heiligdom, in dit geval een nieuw bouwwerk, een tempel,
is een hele oude traditie.
Plekken kunnen
daar ook aan gewend raken, verslaafd en worden zuur/boos als ze het niet meer
krijgen. Daarom moest dat nu omgedraaid worden.
In elk geval
werden in Roslin bij de bouw, zwarte missen gehouden, de tegenpool van het
licht geëerd deels uit eigen belang en deels ook passend in de tijdsgeest om
meer in het zwart, het duister te gaan waar je als je niet uit kijkt, in kunt
blijven steken incarnaties lang. De bouwgroep zette het lichte neer en de
ritualisten verbonden zich met de tegenpool, de anti materie, de anti schepping,
het zwarte gat.
Be aware of your
path!
met Dank aan de
medebroeders
die elkaar elke
tijd weer vinden en elkaar ondersteunen
en de plek Roslin: ontdek daar je eigen pad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten