donderdag 21 mei 2020

De witte man van de Schneeberg

Bergen hebben zo hun eigen subtiele kwaliteiten, zoals de Schneeberg in het Fichtelgebirge in het noordoosten van Beieren. Deze streek wordt ook wel het Beierse Siberië genoemd.

Afgelopen zondag was ik weer op pelgrimage naar de Schneeberg en ben dan een hele dag onderweg. Mijn wekelijkse spirituele en subtiele uitje in de 3D en hogere  subtiele werelden.
Het is een reinigingstocht en vele ontmoetingen in het subtiele. 

Nu manifesteerde de berg apu, bergeest zich op een heel bijzondere wijze.
Ik was namelijk eerst de bossfeer aan het reinigen.  Het aether gehalte was laag op een schaal van 0 – 100; 40%. In de aarde en lucht is voldoende aether maar niet in de bossfeer dat door satellieten straling wordt opgegeten. Tijd voor actie en vind een afvoerpunt waar die staling naar toe kan en de aarde het opeet.  Wezens komen er die de straling energie opeten in de bovenste bos zone en de bossfeer klaart gelijk op.
Plots zie ik rechtsachter me een witte verschijning: een druïde met lange haren en een lang kleed begeleidt door twee witte wolven. Het zegt: je brengt het Licht weer terug. Laat eerst de angstwezens rond je heen los.  Kom we gaan samen op pad en ik volg de wolvensjamaan.
Jij bent ook een sjamaan geweest, echter niet hier zegt de witte verschijning.  Op de Luisenburg was je meer een toezichthouder. Daar kwamen wel grote sjamanen op doorreis. Die heb ik wel ontmoet in de geest. Ik ben de grote sjamaan van de Schneeberg en ik woon hier al meer dan 10.000 jaar en af en toe in een lichaam als dat nodig is.  Het punt waar je naar toe gaat is één van m’n contactpunten, waar ik ze onderwees.  Nu ben jij aan de beurt! Je wilt toch graag wat leren, zegt hij lachend. Je hebt de bossfeer bekrachtigd en ze zijn je dankbaar.
Ik kijk naar de twee wolven bij hem. De ene is een mannetje en de ander een vrouwtje.  Opeens staat hij stil en haalt verschillende blokkades weg bij m’n voorhoofd.

De subtiel berg
We komen bij een kleine open plek en de lichte man maakt een gebaar met zijn arm en uit het aardoppervlak komen twee grote draken vrij. Op één gaat hij zitten en vliegt weg. Ik moet hem volgen op de andere draak, doch ik blijf op de plek en reis met de geest mee. We bezoeken de subtiele Schneeberg: een wit landschap en kristalhelder.  Hij bezoekt zijn hoogste punt boven de wolken waar hij woont. Op de top wijst hij naar Schirnding waar ik een kristalstructuur zie. 
Dit is dus zijn leefgebied. Kilometers hoger dan de huidige berg. Eens was dit gebied zo hoog als de Himalaya ’s dat door erosie in miljoenen jaren is afgesleten. Het lijkt wel of die oorspronkelijke hoogte nu nog in de subtiliteit is.  Ik moet nu weer alleen verder.

Als ik verder ga naar m’n persoonlijke heiligdom is het even zoeken. Ze willen absoluut niet dat ik foto’s van de plek maak.
In de geest sta ik nog in contact met de witte druïde die omhoog wijst en ik zie een grote bergfee. “Ik heb nog nooit met een mens gesproken. Dat deed men niet” zegt dit luchtwater wezen. Voorheen hadden mensen alleen contact met dans en muziek, de euritmie van de tijd.
 “Ik ben de laagste orde van de hele hierarchie” vervolgd de grote fee en zie een omgekeerde piramide waar zij in de kleine punt zit. Erboven is een kristal als resonantie van de ondergrond.

Ga tegen een rotswand zitten en zie plots dat een zestal donker voordoende druïden gaan zitten in een halve maanvorm. “Wij wonen hier al eeuwen en dragen zorg voor deze belangrijke plek. Toen je het apparaat plaatste werd het opeens stiller wat we uit de oude tijd kennen. Ook in de nacht is het rustiger.”
Een vriend van me heeft een apparaat ontwikkeld tegen de 5G straling en dat zijn we ook hier aan het uitproberen. Deze Tálotos heeft een grote uitwerking in het subtiele waar de sferen zeer van profiteren door meer aethergehalte die de lagere sferen wegdrijven in het elementaire.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten