Intern regressie onderzoek kathedraalbouwschool op de grens van Frankrijk Spanje, 12e eeuw met een voormalige kathedraalbouwmeester.
- De voorgeschiedenis van de opleidingsplek.
Daar was hier al een hele oude opleidingstraditie, maar de manier waarop is nu anders.
Maar het was hier niet zo groot en niet zo uitgebreid en de kennis is hier nog niet zo lang. Daar zit ongeveer tien jaar tussen, tussen mijn school en de oude situatie. De groepen werden ook groter.
De opleiding als opleiding voor priesters is hier al een tiental jaren. Een hoofdtempelier vertelde me dat later zelf dat hijzelf er vanaf het begin af aan bij betrokken is geweest, zo’n 12 jaar. “Daarvoor was hier al een opleding van Tempeliers en dat is ook zo gebleven want dit is een aparte opleiding naast de priesteropleiding. Onze Tempeliersopleiding vindt uit veiligheidsoverwegingen op zeer veel verschillende plekken plaats om de leerkennis niet op één of twee plekken te verzamelen. Daar is heel bewust voor gekozen om de leerkennis versplinterd te laten zijn.”
Ik vraag hem waaarom ze kozen voor deze plaats? “Omdat wij eigenlijk een beoordelingsfout hebben gemaakt. Wij hadden verwacht deze plek voor onszelf te kunnen houden, want het was een verlaten benedictijner klooster dat uit veiligheid was verlaten daar er rovers zijn. Wij hadden dus de opdracht aanvaard dat klooster te beveiligen, ook bouwkundig en tegelijk de benden onschadelijk te maken. Kennelijk zijn we daar iets te effectief in geweest en keerden de monnikken terug en dat hadden we niet verwacht. De priesteropleiding kozen we toen om te selecteren voor ons eigen werk, want eigenlijk wilden wij toch graag deze plek als opleidingsplek behouden. En om ons te omringen met mensen die in ieder geval geïnteresseerd waren in die deelaspekten die de kerk als instituut van ons wilde gebruiken. Wat ze van ons overigens ook verlangden en ja wij moesten natuurlijk wel. Want wanneer wij als uitgesproken geheime orde, wanneer het uitgesproken zou worden, de Tempeliers als geheime orde, dat betekent uitindelijk onze dood en dat besef is er altijd geweest.
De kern is dan ook op verschillende plekken onderwijs geven. Daarom reisden we zoveel rond om elkaar te ontmoeten en weer uit elkaar te gaan.”
Hij vervolgt zijn verhaal aan mij: “In het begin behoorde ik tot de leiders van de organisatie van Tempeliers. Er waren in de orde veel grootmeesters maar wij hadden geen aparte titel. Wij voerden geen andere titel want dat zou te gevaarlijk zijn geweest en wij kenden elkaar toch. Maar ik heb me daar toen van los moeten maken, want ik kon niet meer voldoende reizen: en onderwijzen en reizen voornamelijk in heel Frankrijk tot ook wel gebieden aan de Rijn.”
Commentaar
De tempelridders kenden en bewandelden ook de levende traditie van het Linker Pad en onderzochten de diepten van Donker en Zwart met de zwarte gaten en de doodriten in sexuliteit en mensen offering met hun toenmalige Zwarte God B. naast het rechterpad van het Licht. Ze waren één van de grondleggers van de de kathedraalbouwer opleidingen in het Westen.
Licht, Donker en Duister minnaars zijn oude wegen zoekers en wat is de nieuwe weg in de 21ste eeuw?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten