15e eeuwse vagevuur afbeelding; hellemond

Bron: Het Getijdenboek van Katharina van Kleef is een uit de vroege 15e eeuw daterend rijkgeïllustreerd getijdenboek dat toebehoorde aan Katharina van Kleef. Het werd in opdracht van haar echtgenoot Arnold van Egmont of haar vader Adolf IV van Kleef-Mark rond 1440 vervaardigd door een tot op heden niet-geïdentificeerde Nederlandse kunstenaar, die bekendstaat als de Meester van Katharina van Kleef.

Het manuscript wordt beschouwd als het beste wat de Noord-Nederlandseboekverluchting heeft voortgebracht en is een topstuk op het gebied van de middeleeuwse miniatuurkunst. (bron Wiki)

clinging

Hij die niets kent…

Hij die niets kent, heeft niets lief.


Hij die niets kan, begrijpt niets.


Hij die niet begrijpt, heeft geen waarden.


Maar hij die begrijpt heeft ook lief, neemt waar, schouwt…


Hoe meer iets gekend wordt, des te groter is de liefde…


Een ieder die zich verbeeldt dat alle vruchten tezelfdertijd
 tot rijping komen als de aardbeien, weet niets van druiven.

Paracelsus

bekering

Augustinus

Als “de uiterlijke woestijnen zich in de wereld vermenigvuldigen, omdat de innerlijke woestijnen zo uitgestrekt zijn geworden,” vormt de ecologische crisis een oproep tot diepgaande innerlijke bekering. (Laudato Si’ – pag. 124)
 (Laudato Si’. Encycliek van paus Franciscus over de zorg voor het gemeenschappelijke huis, 2015)

Waar-neming

Waarneming 1

Geplaatst op 31 juli 2011

door gaialogie

”Tu deine Augen auf

Und gehe zu einen Baum

Sie Ihn an und Besinne Dich”

Jakob Böhme , Duits protestants mysticus, filosoof, theoloog.

Deze uitspraak op een steen in Arzberg aan het begin van een wandelroute door het Roslaudal.

 Elk pad is eigen en je kunt herkennen waarin je zit, wat momentaan functioneel is.

-Waarnemingsmogelijkheid  in de geomantie

In de geomantie kun je niet over een subtiel gebeuren alleen een eenmalige waarneming doen. Net als in de wetenschap heb je altijd meer data nodig om te beschouwen. Het interpreteren van de waarnemingen vraagt ook meer dan causaal of polariteit denken en vooral overleg met anders waarnemende. 

Ook is het belangrijk om het eigen systeem te verfijnen, op te schonen, te verhelderen net als een juiste wetenschapper zijn instrument immer moet herijken en bevindingen van collega’s meenemen in zijn beschouwingen.  En vooral weten en leven  dat alles betrekkelijk is.

In de subtiele communicatie wordt immer het eigen systeem gedeeld wat jij er zelf of het Zelf er van vindt. Er is niet een objectief buiten en binnen. Je kunt wel objectiever worden,  doch een aanvanger in het subtiele waarnemen is immer een beperkte waarnemer of geprogrammeerde waarnemer. Het zoekt steeds wat het herkent en graag wil; een krachtplaats, een bepaald energetisch fenomeen, zoals een energiebaan; een bepaald natuurwezen, of een bepaalde Oerkracht. Buiten brengt je werkelijk Binnen!

Dus met welke laag communiceer je. Bij mensen ken je ook de verschillende dieptelagen; een ‘oppervlakkig gesprek over wensen en haar vervullingen, een dieper gesprek over verlangens en haar vervullingen en een ‘centrum’ gesprek over werkelijke behoeften. Elke laag geeft zo haar eigen informatie die geplaatst moet worden.

Als een mens contact met  de omgeving wilt leggen op een subtiel niveau is het ook maar de vraag op welk niveau en met welk zintuig dat plaatsvindt. 

-Een subtiel waarnemingskunde-proces

In de waarnemingskunde onderscheid ik de volgende leerweg die ik in mijn leergangen Gaialogie/Natuurwezen-rijken onder de aandacht breng:

-       Eigen systeem vertrouwen. Eerst herkennen en serieus nemen van de opkomende impuls van een zintuig (het waarnemen), de emotie (de innerlijke ruimte en vanuit welke laag neem je waar; basis, buik (ik voel), macht, hart (ontmoeting), keel (dialoog), helder oog (subtiel zien), weten), de intuïtie (de uit het interne complex van ervaringen opkomende oplossings-/eindimpuls, dan wel externe eigen  of oneigen bronnen) of de gedachtestroom. De innerlijke vertaling stroom van het eigen systeem die bij elk persoon uniek is.

 -       Zelfkennis. Het herkennen van de innerlijke ‘roependen’ in het systeem met hun wensen, verlangens en behoeften. En  het herkennen van de vorig leven impulsen. In de geomantie wordt veel gebruik gemaakt van externe hulpmiddelen, zoals een pendel, of wichelroede. Maar wat precies in je of zelfs buiten je stuurt dit instrument werkelijk aan?

 -       Niveau-ontmoeten. Het leren herkennen van op welk diepteniveau je waarneemt: van oppervlakkig tot centraal/bron. In de subtiele natuur zijn ook vele lagen en dimensies die impulseren.

-       Bron zoeken: Wat is de herkomst van de impuls van buiten of van binnenuit het systeem; ‘wat roept’ en trekt aandacht? Het subtiel empatisch waarnemen is een leerweg waarin je net als in de wetenschap je bron kunt benoemen.

 -       Bovenpersoonlijk leider-koning(ginnen)schap. Deze innerlijke positionering heeft aandacht  voor het eigen waarnemingen systeem en wat het aanzet van binnenuit en/of van een bepaalde buitenlaag.  Een juiste leider vraagt raad van voor- en tegenstanders in en buiten zijn systeem, doet extern- en intern onderzoek  en spreekt ook het Gehele aan en maakt een analyse en momentaan besluit op basis van zijn eigen gekozen verantwoordelijkheid.

 -       Het laten zijn wat Is; de weg van de niet-doener

In september begint weer een nieuwe leergang gaialogie/Natuurwezen-rijken. 

Heb je belangstelling, laat het me weten.

verbeelding

.

..elk ziet bepaalde natuurwezens op zijn eigen wijze. Hier een afbeelding uit de eigen collectie van een niet meer levende sjamaan uit Oost-Europa.

vrouwe Europa

Europa gezien als een vrouw met in die tijd het hart in het Boheemse rijk met Praag als hoofdstad

Romeinse kalender systeemvloek van de grote Natuur

De ontkrachting van het Aardse natuurlijke evenwicht tussen zon en maan vindt in onze westerse cultuur plaats op verschillende wijzen.

In de matriarchale Europese cultuur kenden men een jaar van 13 manen met vijf dagen aan het eind van het zonnejaar waarin de goden verdwenen waren en de mens niets kon doen en nuchter blijven. De Maya’s hanteren nog deze natuurlijke cyclus.

De hantering van een zonnejaar van 12 maanden/manen is stevig Romeins vastgelegd  in het Europese en later planetair (Rome elite: Julius Caesar en later de katholieke kerk).

De voorlaatste gedaante van de Romeinse kalender was de juliaanse kalender (van -45 tot 1582); deze door Julius Caesar ingevoerde kalender die door het concilie van Nicaea werd aanvaard als officiële kalender van de kerk, was gebaseerd op een jaar van 365,25 dagen met een schrikkeldag iedere vier jaar. Het zonnejaar is echter iets korter.

Op den duur ging daardoor de Juliaanse kalender steeds meer achterlopen (er zat meer tijd in het kalenderjaar dan de zon nodig had tussen twee lentenachteveningen: zo viel de lentenachtevening rond het jaar 1500 op 11 maart). Daarom werd deze door de rooms-katholieke Kerk in 1582 door de gregoriaanse kalender (onze huidige kalender) vervangen. De tien dagen achterstand werden ingelopen door op donderdag 4 oktober 1582, vrijdag 15 oktober te laten volgen.

Door de verschillende politieke en godsdienstige omstandigheden in de verschillende landen van Europa werd deze kalender niet overal in Europa onmiddellijk aanvaard, in Rusland zelfs pas na de Oktoberrevolutie van 1917. In de orthodoxe kerken heeft de vervanging ook nu nog niet plaatsgevonden. Wereldwijd bestaan verschillende kalendersystemen maar de gregoriaanse kalender wordt door velen als de universele standaard gezien.

(Wiki)

Verandering in polariteiten tref je ook aan bij energiepunten op aarde. Onlangs trof ik dat aan in Waldsassen waar het zon en maanpunt in de tijd omdraaiden. Ook werden in de christelijke tijd de subtiele elementen in het landschap uit elkaar getrokken i.p.v. dicht bij de polariteitspunten en een gevolg zijn van het nieuwe denksysteem.

Soms koos de elite ook voor  de omkering in de taal. In de Germaanse cultuurtaal van het Duits werd het ‘der Mond’ (mannelijk) en‘die Sonne’ (vrouwelijk).

M’n vriend vindt dit een  ontkrachting van de oorspronkelijke natuurlijke orde en neemt waar dat de grote Natuur reageert met een vloek waar alle mensen last van hebben. Grote Natuurvloeken zijn anders dan mensen vloeken . Je kunt in je systeem deze vloek eens onderzoeken wat dat met je doet.

De eenzijdige polariteit van ‘verzonning’ (veryanging) is in de westerse cultuur nog steeds dominant en de veryinning/’vermaning’ zeer klein. Letterlijk branden we op!

Een juist evenwicht tussen beide polen van zon en maan is wenselijk  met ook het weten dat in de zon de maan is en in de maan de zon.

Breng zon en maan in de uiterlijke hoedanigheden en uitwerking in de natuur in je levensplan

En realiseer je dat beide polen ook in je zitten

En dat je een overstijgend aspect hebt en bent

Gebied structuur benaming; landschap archetype

Vorige  nacht had ik  een droom dat ik met een groep onderzoek deed naar het archetype van een landschap, in dit geval een eiland.

In het grote landschap bevinden zich gebieden die een subtiele begrenzing kennen, door natuurlijke, geologische of andere factoren; een micro universum. Een eiland is een mooi voorbeeld maar ook  op het continent tref je vele eenheden aan.  Stammen herkenden deze begrensde eenheden en kozen vaak dat als leefgebied.

Om het archetype van en gebied te herkennen, dien je eerst in de materiele wereld onderzoek te doen naar bijvoorbeeld eetgewoonten, oude verhalen, bouwwijzen, oude culten, dansgewoonten e.d.

Vooral het vrouwelijke in ons mensen is heel gevoelig voor deze onderstroom, het wezenlijke, de sfeer van een gebeid.  Binnen een gebied kunnen ook verschillen van deze archetypische lagen bevinden die in verschillende tijden werden uitgeleefd: zogenaamde tijdlagen.

In het Europese continent waren dus een veelheid van gebieden met eigenaardigheden die door poly theïstische stameenheden werden bewoond met elk hun lokale riten en gewoonten. Steeds heeft men geprobeerd  dit continent als geheel te regeren maar steeds viel het weer uiteen. Het Christendom heeft het nu al twee millennia  met een eenheidsgodsdienst willen verenen maar ook dat is uitgevallen in onderscheidene soorten geloofsrichtingen die wel gemeen hebben het geloof in één god.

Om een gebied  juist te karakteriseren  zijn meerdere onderzoekers nodig en is afstemming met grote gebieden geesten noodzakelijk om overeenstemming te krijgen. Immers een eenling is altijd maar een eenling in zijn waarneming hoe goed hij of zij ook is.

De droom gaf ook een methode aan hoe te meten of dit omschrijving past: gebruik je hand om te checken of het klopt in de lucht!