Vandaag gaat m’n vriend afscheid nemen van z’n lievelingshond. Een tragisch maar noodzakelijk ritueel na een periode van veel zoeken van medische hulp om herstel. Op een zeker moment is ook voor het dier een einde en dat voelen ze.
Een reden voor mij om eens te onderzoeken hoe is dat met de relatie met dieren. Van ouds was de mens heel erg functioneel verbonden en gebonden aan de dierenwereld. Dat is ook de reden dat de omgang met dieren nog wordt gehandhaafd. Vooral gevoelsmensen hebben nog een sterke verbinding met huisdieren.
Als veehouders zoon ken ik de economische relatie met dieren. Je kon dan ook snel afscheid nemen van het dier op zich, zonder veel gewik of geweeg. Vader leerde zelfs me het slachten van een kip. Heb nu in het geheel geen behoefte om me te omgeven door huisdieren. Zoek geen vervangend mens of aandachtstrekker. Ik kan dieren aandacht geven maar wil geen emotionele band met ze opbouwen, dat zeker een oud programma is, dat ik zo handhaaf.
Een dierenziel laat ook sneller los dan een mensenziel en gaan naar het collectief terug.
Dieren onderling gaan ook zorgzaam om met het afscheid van dieren bij sterfte van een soortgenoot. Dat tref je ook aan bij dieren en vogels. Een vriend vertelde me dat z’n vriendin een reiger had aangereden en toen ze de dag daarop de plek bezochten waren andere reigers er om afscheid te nemen. Leven is leven, ongeacht de vorm en traumatische overgang verdient aandacht.
Een eigen ervaring is dat ik na een lezing ‘s avonds een ree aanreed. Voelde me schuldig en belde beide vrienden die me feliciteerden. De schok had me bevrijd van iets dat een last was en het dier had zich daarvoor opgeofferd. Ook een kijk.
Dieren zijn uitermate gevoelig en voelen aan wat je wil. Vooral paarden, honden en katten, doch ook koeien. Mogelijk elk dier.
Heb je een slechte relatie met dieren, dan kan dat duiden op het gegeven dat een bepaald aspect van de geestelijke wereld reageert, de faun van de dierenwereld, zoals een vriend dat benoemde. Die verstoorde relatie kan uit een andere tijd komen en een aspect zijn van je ziel ervaringen. Vooral jagers, en slachters in slachthuizen kunnen een sterke negatieve bezetting hebben van het veroorzaakte dierenleed.
Een ander aspect is dat dierenverblijven zoals boerenstallen een program hebben, een entiteit van dierenleven, die aandacht verdient. Als je daarin wilt wonen is omvorming van de sfeer een noodzakelijkheid anders zal je dat merken in bijvoorbeeld het gevoel.
Bij mij op de boerderij is de stal ongemerkt de laatste ruimte die na 13 jaar leegstand renovatie krijgt. Niet voor niks als ik daar nu bij stil sta, daar dat een echte dierenruimte was voor koeien, geiten en mogelijk varkens. Gelijk wat onderzoek gedaan en zowaar was in de stal nog een ‘dierendeken’, die de aarde in trok.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten