De ik-zwakken hebben het moeilijk in deze tijd. Immers het veld waarin we leven vooral in de steden is demonisch, elementaar geworden. Afbrekende krachten overheersen de opbouwende. Als men geen ondersteunend netwerk heeft zijn deze ‘zwakken van geest’ ogenschijnlijke verloren en worden depressief, wankelmoedig, trekken zich terug of raken aan de ene of andere vorm van verslaving.
Hoe met hen om te gaan? Spiegel ze wat gaande is dat ze het stuur houden in deze woelige midden werelden en zich verbinden met de ik sterkeren, als die dat dan nog willen. En de natuur doet hen ook herinneren wie ze zijn, een onderdeel van het Geheel.
Blijven ze in hun zwakte, dan zijn ze in deze tijd verloren en moet je het over laten aan de afbraak krachten die Alom zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten