Je hebt van die mensen die houden van het Wad, het noordelijke stukje landwater dat ‘God’ heeft gemaakt, tenminste toen de boeren stopten met hun landwinnings honger.
Het grensgebied van land en noordelijk water, noordelijk gericht is, slijkig, laag voor laag natuurlijk gevormd.
En millennia de noordelijkste grens van de randcultuur volkeren Friezen en Saksen. Heuvels wierpen ze op, op speciale aarde uitstroom punten.
Hij kan je er alles over vertellen over kwelderwezens, wierden reuzen en wierden slangen waar eens de Godin werd geëerd.
En ondertussen neemt het water de kwelder weer zijn rand en moeten verhoogde dijken het stijgende water keren, dat eens de mens vereerde om haar grootsheid. Het collectief neemt de ophoging op zich, dat eens elke bewoner deed. Hoger, hoger, hoger maar wat zij deden heeft wel een uniek stukje planeetbeeld gegeven: het wierdenland, ons land van de noordelijke kust volkeren, waar de elementen water en lucht regeren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten