vrijdag 28 september 2018

Een nieuwe vriendplek in het bos


Het is een prachtige tijd begin herfst met kleurenpaletten die je stil maken. Het woud is dichtbij en heel groot. Ik heb daar zo m'n eigen bezoekplekken. Deze avond geeft het bos me aan een andere kant op te gaan en ik kwam bij een reusachtige spar uit, zeker 1,50 m in omvang. De grootte was indrukwekkend maar de boomgeest trok vooral m'n aandacht. Het was al mensenheugenis lang geleden dat een mens met hem communiceerde en deze geest kon het weten met z'n dertigduizend jaar oude geschiedenis. Een zogenaamde moedergeest boomwezen die een verantwoordelijkheid heeft in een bepaald bosgebied. Ik had er nog niet bij stil gestaan dat boomwezens ook kunnen overspringen naar een andere soort boom. Zo had dit wezen nog meegemaakt dat hier een heilig bos stond waar niemand in durfde hakken. Eeuwenoude bomen sierden de hellingen totdat de mens na 1000 A.D. hier kwam en voor zijn eigen gerief ging hakken. Zijn eikenlichaam verdween in een huis. Dat is nu eenmaal de nieuwe geschiedenis van de bomen die zonder vragen en contact opeens uit het bos worden gehaald.
In elk geval een mooi nieuw contactpunt om te bezoeken. En om te realiseren dat in de materie het heilig bos weg is maar in de subtiele sfeer de wezens ervan voortleven.



De plek zegt me:  "Ik laat je wat zien. Kijk eens om je heen. Dit was een groot bos, een heilig bos en hoe is het nu? (nu is het een groot akkerveld). Nog steeds is het heilig. Toon mensen deze heelheid en ze vinden dan ook hun eigen heelheid."


midden september was ik op een andere vriendplek in

Geen opmerkingen:

Een reactie posten