Ik ontmoette
gisteren de lokale filosoof, een ex wetenschapper. Hij beklaagde zich dat hij
God nog niet gevonden had. Vaak zijn wetenschappers gevangene in het denklichaam
terwijl ze oorspronkelijk een andere innerlijke taal hadden. Bij hem was dat
het gevoelslichaam. Hij sprak van ‘kairotisch’
zijn, geheel opgaan in het moment dat hij wel kent in het contact met de
natuur. Eigenlijk een goddelijke ervaring,
Devi, de shivaïtische
tantrica spreekt van het volgende: “wanneer men voortdurend verandert, komt er
een dag waarop het bewustzijn op niets meer steunt. Dan vindt ontwaken plaats.
Slechts een totaal opgeven van het mentale kan ons openen voor het goddelijke.”
Laatst was ik met
m’n zoontje bij een groter menhir, die ik als vriend beschouw en regelmatig
bezoek. Zittend tegen de steen wordt hij stil en als ik na afloop vraag hoe het
was, zegt hij spontaan; “ik ben meer
wakker.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten