Als ik ’s morgens wakker wordt en dat is heel, heel vroeg in de morgen, is het voor mij de uitgelezen tijd voor zelfonderzoek. Eerst de dromen en dan de verdere zaken die opkomen.
Gisteren was ik bij een berg die me al heel lang trok. Een Odinberg waar het grote Fichtelgebirge kristal na aan de oppervlakte komt en de lokalen op deze vuurberg elk jaar een groot meivuur aansteken. Een niet begroeide berg omsloten door de hoefijzervormige randbergen van het 1000 meter hoge middelgebergte. Bij het lopen naar boven kwam eerst een reus in het vizier, een tweede en nog veel meer. De subtiele wereld onder kent er vele lagen van reuzen, godinnen, goden en Oerwezens. De laatsten leven half in het groene topaasachtige kristal van dit gebergte, die een speciale code heeft. Groene Mensen, komen uit de diepte van de Aarde naar boven. Een heel oud ras dat eens hier heeft gewoond in de ‘stof’ en over is gegaan in een andere wereld. Ze delen me mee: “we zijn met de mensen en we houden van de mensen. We eren ze en dienen ze. Wees op je hoede voor het gevaar van het duister[is gevulde leegt in het licht en in het zwart] dat alom is. Voel je veilig met ons.” Een gevolg van deze ontmoeting was dat deze nacht een zwarte man in m’n dromen naar voren kwam, die heel capabel, ondersteunend en aantrekkelijk is.
Het onderwerp dat deze maand centraal gaat staan is ‘levensenergie; wat voedt haar en wat onttrekt het’. ‘Levensenergie-eters’ kwamen deze morgen eerst in het vizier. Je voelt dat je kouder wordt door hun aanwezigheid. Koude plekken in het lichaam zijn de onttrekkingpunten, veelal oude traumatische punten. Het is vrij makkelijk de wezens weg te zenden, maar moeilijker is de verbindingen –de koude banen- te neutraliseren en nog moeizamer de eigen aantrekkingspunten te herkennen. In de stal woonde zo’n wezen dat diep in de ondergrond z’n nest had. Ook tegen de oostgevel tegen onze slaapkamer zat er één die uit het schimmenrijk komt; half mens, half natuurwezen. En in de lege achterkamer een verbinding met de moskee waar de moskeedjin een tentakel had hangen. Tot slot was er nog een onttrekkingwezen in de wc ruimte, waar ik momenteel aan het werk ben. Het viel me al op dat ik er niet graag naar toe ging. Allemaal ‘zuigers’ van initiatieven die wegvallen, ware mee-eters. Het huis ontspant zich en voelt weer warmer aan.
Koude hoeft niet perse negatief, onttrekkend te zijn. Het reinigt buitengewoon goed. We missen nu de sneeuwmantel die alles reinigt en maakt dat zelfs verkoudheden kort duren. Kom maar weer gauw, koning Winter met je mooie gevolg.
Wil je meer weten over deze levensenenergie-eters in je eigen systeem, huis, werkomgeving, neem dan eens kontakt op via de mail, telefoon of skype.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten