Deze morgen eens stil gestaan bij mijn woonboerderij in Schirnding op de grens tussen Frankenland in Noord-Beieren en Bohemen, nu Tsjechië. Een oude woonplek net buiten de oude kern van het eertijds goed bewaakte grensgebied door de centraal in het dorp staande waterburcht.. De hof ligt net ten noorden van dit burchtgebied en grenzend aan de zeer oude oost-west Oerstraat door de pas van Schirnding. Een pas waar in het verleden veel legers doorheen zijn getrokken en ook de nodige vaak heftige strijd is geweest.
Geomantisch is een huis een levende entiteit met haar fysieke vorm (het gebouwde complex), en de onderscheiden subtiele lichamen. Elk lichaam heeft haar in- en uistroom in bijvoorbeeld de zes richtingen, die je kunt meten op haar doorstroom. Boven het huis waren twee manifestaties; één van een huidige bewoner en één van de laatste oorlog; een oostvloek. Onder het complex zat een blokkade uit de 18e eeuw van een Russisch leger dat hier doorheen is getrokken. Ook een blokaade uit de vroeg 16e eeuw op e uitsroom naar de aarde.
Herkennend deze blokkerende aanwezigheden gaat het complex weer beter doorstromen.
Het is niet zonder reden dat ik hier ben afgereisd naar deze plek die onbewust aan me trok. Ik ken dit gebied ook letterlijk, dat ik hier woonde in de 11e/12e eeuw en me sterk verbonden voelde met een hoge berg nabij Schirnding. De mensen van toen die nu nog hier wonen, kwamen gelijk weer op m’n pad. Eerder in de steentijd, het tweede millenium, ken ik dit gebied ook al toen ik rondtrok uit het oosten naar dit gewijde gebied om haar hoofdberg te bezoeken, nu de Schneeberg. Je bezocht in die tijd niet het materiële maar het subtiele landschap. Ik zie mezelf nog een kleine kampement hebben op de weide grenzend aan de hof. En de valkuil die ik toen heb uitgesproken om weer eens terug te komen! Dus let vooral op wat je met jezelf afspreekt of wenst! In elk geval een goede leerplek voor mij om me subtiel verder te scholen in dit Oergebied.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten