"Vrede op aarde
De Brihadâranyaka Upanishad is een van hoekstenen van het bouwwerk van de Upanishaden. Er zijn meer dan honderd Upanishaden. De hier aangehaalde tekst is een weergave van een klein deel van een gesprek tussen de wijze Yajñavalkya en de legendarische Filosoof-Koning Janaka van Videha (in het huidige Bihar). Van Koning Janaka wordt gezegd dat hij een vrije ziel was, een jivan mukta die desondanks op voorbeeldige wijze zijn koninkrijk wist te besturen. De Upanishad geeft hier een beschrijving van de staat van non-dualiteit (advaita). Dit is de staat van het Ene zonder tweede:
IV,3,21. Daar is de mens vrij van verlangens, vrij van begeerten, vrij van kwaad, vrij van vrees en angst. Zoals een man in de armen van zijn geliefde vrouw alles wat buiten is, alles wat binnen is, vergeet, zo vergeet de mens, in de armen van God, alles wat buiten is, alles wat binnen is, want daar zijn alle begeerten bevredigd. God zelf is zijn enige begeerte, die geen begeerte is. Daar komt de mens alle verdriet te boven. 22. Vader verdwijnt, moeder verdwijnt, de wereld verdwijnt, goden verdwijnen. Veda's verdwijnen, dief verdwijnt, booswicht verdwijnt, asceet verdwijnt, monnik verdwijnt, slaaf verdwijnt, goed en kwaad verdwijnen. Deze mens stijgt uit boven alle verdriet en ellende. 23. In die vrije staat ziet hij niet en toch kan hij zien. Het zien en hij zijn één en hij is onverwoestbaar. Er is niets dat gescheiden is van hem: er is geen tweede… 32. Hij wordt doorzichtig als water, zonder enige dualiteit. Dit is de wereld van de Mens zelf. Die wereld is zijn hoogste en uiteindelijke doel, zijn grootste schat, zijn opperste vreugde. Andere schepselen moeten van een snippertje van deze vreugde leven." |
bron; Rondbrief December 2018,Paul van Oyen
Helaas Paul, leven we in een tijd dat heersers niet in de vierde dimensie leven maar meer en meer neigen naar de tweede; strijd!
Beste Dick,
Je hebt helemaal gelijk en dit is een bron van grote zorg voor velen.
Zelfs een bron van méér dan grote zorg.
De status quo is niet langer te handhaven.
We varen net als de Titanic op een grote muur van ijs af terwijl het orkest Rule Britannia speelt en velen blup, blup verzuipen.
Een lot dat je niemand toewenst maar m.i. is dit onafwendbaar omdat we met z’n allen niet bereid zijn het tij te keren.
Iedereen houdt angstvallig vast aan zogenaamde verworven rechten. Op een gegeven moment grijpt Moeder Natuur in en dan geldt: wie niet horen wil moet voelen.
Wat nog rest is dat we ons tot het uiterste inspannen om datgene aan de volgende en overblijvende generaties doorgeven wat op waarheid en echtheid berust in plaats van op liegen en bedriegen.
Moge vrede overal zijn!
Het ga je goed!
PvO
Geen opmerkingen:
Een reactie posten