Er zijn van die ‘afhankelijke heden’ die je bemoedigen, energie geven, doen leven en als dat er niet is je ont krachten kunnen.
Vanmorgen eens stil gezeten bij het feit dat ik gisteren even nergens zin in had. Op z’n Nederlands gezegd: geen fut had. Als externe subtiliteitskenner ben ik in eerste instantie geneigd de niet voedende sferen om me heen te noemen. Er zijn echt wel van die dagen dat in de luchtaether sferen weinig voedende aether zit. Vooral als het zo droog is als nu en wateraether schaars in de sferen.
Maar dan nog is het begrip omgeving, de plek een heel lokaal gebeuren. Ontdekte een programma ‘voor eeuwig verbonden’ met een plek, een gebied. Een incarnatief besluit uit een tijd dat ik door oorlog omstandigheden een zwervend bestaan moest lijden en op het eind deze plek hier in Beieren m’n nieuwe thuis werd. Herken ook m’n verbondenheid fenomeen met een plek waar ik geboren ben op de ouderlijke stede in Giessen-Oudekerk waar de familie als meer dan 200 jaar woont. M’n verbonden heid met de Alblasserwaard waar m’n voorgeslacht al een duizend jaar vandaan komt. Maar ook bepaalde plekken als Noord-Nederland waar incarnatie ‘verantwoordelijk heden’ zijn geweest. Plek of gebieds verbondenheid was een keuze en kan ook weer worden losgelaten als de herkomst van het program is herkend en doorgrond.
De factor lage externe lokale subtiele energie is dus een oorzakelijke factor bij me. De tweede is de grootste: menselijke collectiviteit. Immers het ‘menselijke smeer’ is voedend, de contacten, de verbindingen, de verplichtingen e.d. Mijn rol naar het menselijke geheel was meer van boven naar beneden door te initiëren, verantwoordelijkheid te nemen en leer nu het ‘kleine maar o zo prettige zelf’ te dienen. Terug geworpen zijn op jezelf heeft ook heel prettige kant.
De derde grote factor van energieverlies lag in het subtiele: leeg getrokken worden. Een demon onder de voeten deed z’n best en heb ik als kracht in de aarde verdoemd. Nu kan ik zijn waarde herkennen en het loslaten.
Zelfonderzoek is de grootste kracht om uit verouderde programmaties te komen, ‘afhankelijk heden’ van buiten. Een prachtige tijd nu om wakker te worden en buiten te laten in alles. Het is te makkelijk om een virus de schuld te geven van je status quo. Een mens heeft ongekende potenties om in het hier en nu vooral geestelijk autark te zijn!
terug kan niet, alleen voor uit
uit de structuur
" Het is tijdens onze donkerste momenten
dat we ons moeten concentreren om het licht te zien."
Aristoteles
Geen opmerkingen:
Een reactie posten